Χρονικό Λόγου, Μνήμης και Δημιουργίας (2011)
Το 2011 υπήρξε έτος μαθητείας, δημόσιου λόγου και έντονης πολιτιστικής παρουσίας. Η χρονιά άνοιξε με τη συμμετοχή μου στο «Ανοικτό Λαϊκό Πανεπιστήμιο» της Αμφικτυονίας Ελληνισμού, όπου ο διάλογος για τη ρητορική, την επικοινωνία και τον πολιτισμό έθεσε τις βάσεις ενός γόνιμου προβληματισμού. Λίγες ημέρες αργότερα, στην ημερίδα για τον ρόλο της Ελληνίδας μάνας, ο λόγος συναντήθηκε με την ιστορική μνήμη και τη συλλογική ευθύνη.
Η δημιουργική παρουσία συνεχίστηκε με συνεντεύξεις και δημόσιες παρεμβάσεις, τηλεοπτικές και δια ζώσης, για το συγγραφικό μου έργο, την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και την πολιτισμική κληρονομιά του Πόντου. Η παρουσίαση του εθίμου των Μωμόγερων και οι ομιλίες για τη Γενοκτονία των Ποντίων ανέδειξαν τη βιωματική σχέση του λόγου με την παράδοση και την ιστορική αλήθεια.
Τον Μάιο του 2011, το ποίημά μου «Λησμονημένη» συμπεριλήφθηκε στην ανθολογία ερωτικής ποίησης «ερωτικός μάιος», ενώ η ποιητική μου σύνθεση «Προσφυγική Ραψωδία (1922)» παρουσιάστηκε σε δημόσιους και εκκλησιαστικούς χώρους, συνδέοντας την ποίηση με τη μνήμη της προσφυγιάς και της απώλειας. Στο ίδιο πνεύμα, συμμετείχα με απαγγελία στο μνημόσυνο των πεσόντων Μακεδονομάχων, τιμώντας τον αγώνα και την ιστορική συνέχεια.
Η χρονιά επισφραγίστηκε με διακρίσεις: Β΄ Βραβείο Δοκιμίου στον 11ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Κερατσινίου, δύο Διεθνείς Τιμητικές Διακρίσεις από τη Διασπορική Στοά Μελβούρνης και Β΄ Βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό του περιοδικού «Κέλαινω». Παράλληλα, η παρουσίαση του παραμυθιού «Ο Κόκκινος Ποταμός» και η διοργάνωση των πολιτιστικών εκδηλώσεων «Κομνηνά 2011» ανέδειξαν τη συλλογικότητα ως ουσιώδες στοιχείο της δημιουργίας.
Έτσι, το 2011 καταγράφηκε ως χρονικό όπου ο λόγος έγινε πράξη, η ποίηση μαρτυρία και η μνήμη δημιουργική ευθύνη.